Did you ever had a super-talented friend that you kept telling everyone about, but there wasn’t any immediate way of actually showing just how good he was, every time you mentioned his name?
I did.
Costas Theoharis, my good friend and super talented illustrator, finally has a website filled with his amazing work for everyone to see, with one of the cutest, smartest designs I’ve seen in a long time.
Enjoy.
I just discovered “illustration Friday”. An ongoing illustration project, where everyone can try and illustrate a different topic every week. Just seeing the huge variety of so many different approaches on the same subject is really interesting. The topic this week is “Opinion”, and I thought I should give it a try.
Με όλη αυτή την παντελώς καινούρια για μένα, πρόσφατη ενασχόληση με τα μαθήματα πάνω στο μέσο των κόμικς στα πλαίσια των ¨βιβλιοπαιχνιδιών¨ στο Ε.ΚΕ.ΒΙ, θυμήθηκα την δισέλιδη στήλη του περιοδικου “Διαβάζω” που φτιάχνουμε με την Ληδα, εδώ και κάποιους μήνες. Η μηνιαία επιθεώρηση του βιβλίου οπώς αναγράφει κάτω απ΄τον τίτλο του, πρωτοεμφανίστηκε στα περίπτερα το 1975.
Με μοναδική εξαίρεση δυστυχώς, την διακοπή της κυκλοφορίας του για σχεδόν ένα ολόκληρο χρόνο το 2004, λόγο του ξαφνικού θανάτου του ως τότε διευθυντή του περιοδικού Ηρακλή Παπαλέξη, είναι μαζί μας μέχρι σήμερα, παραμένοντας -δυστυχώς- το μοναδικό στο είδος του.
Ένα δισέλιδο λοιπόν μέσα σ’ενα περιοδικό εκ γενετής συνυφασμένο με την έννοια καλό βιβλίο, που ασχολείται με τα κόμικς, δεν το θεωρώ απλά μια προσωπική νίκη για την Λήδα Τσενέ που το κατέστησε εφικτό, αλλά και μια σαφώς θετική ένδειξη οτι η τραγικά λανθασμένη (αν και υπο προϋποθέσεις, δικαιολογημένη) πεποίθηση πως τα κόμικς απευθύνονται αποκλειστικά σε παιδιά αρχίζει επιτέλους,αργά αλλά σταθερά, να ξεθωριάζει. Τεντώνοντας λίγο ακόμα αυτήν την ομολογουμένως σπάνια οπτιμιστική μου κρίση, θα ήθελα να πιστέψω οτι θα μπορούσε να σταθεί αιτία (έστω λίγο) να ενισχύσει το υπάρχον κοινό των κόμικς με νέο και εκλεκτό αναγνωστικό αίμα.
Με την ευκαιρία να αναφέρω οτι στο τωρινό τεύχος Νοεμβρίου, η στήλη φιλοξενεί συνέντευξη του Συγγραφέα Απόστολου Δοξιάδη, με αφορμή την τελευταια του πάρα πολύ καλή δουλειά “Logicomix”.
Εδώ βλέπετε επιλεκτικά το πρώτο δισέλιδο που φανερώνει το ύφος και την όλη προσέγγιση, και ακόμα ένα με θεματικό χαρακτήρα γύρω απο την Γαλλική σκηνή κόμικς.
Ναι, η οικοδέσποινα της στήλης -για όσους αναρωτήθηκαν- είναι η ίδια η Λήδα.
Σήμερα το πρωί ξεκίνησαν τα “Βιβλιοπαιχνίδια” στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου. ( Για λεπτομέρειες δείτε παλιότερο σχετικό post ) Παίρνοντας λοιπόν το βάφτισμα του πυρός, ξεκίνησα με την πρώτη από τις τρείς εβδομάδες των εργαστηρίων, αντικρύζοντας 38 μαθητές της τετάρτης Δημοτικού, για να επιχειρήσω κάτι που δεν είχα ξανακάνει ποτέ.
Μια εξερεύνηση, μέσα στους βαθύτερους μηχανισμούς των κόμικς και τις ιδιαίτερες αρετές τους, τεκμηριώνοντάς τα σαν ένα πλήρες και αυτόνομο αφηγηματικό μέσο ικανό να ικανοποιήσει καθε γούστο, ανεξαρτήτως ηλικίας, μέσα σε δύο ώρες.
Χμ… ναί. Πώς το είπατε?
Ξέρω ακριβώς τι σκέφτεστε. Έτσι ακριβώς σκεφτόμουν και εγώ καθώς προετοίμαζα το υλικό μιά μέρα πρίν. Ανησυχούσα πως θα με κοιτάνε σαν εξωγήινο. Κάθε άλλο όμως.
Η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών δεν είχε το παραμικρό πρόβλημα να συμβαδίσει με μια πορεία που ξεκίνησε δίνοντας ορισμό στο τί είναι τα κόμικς και ποιά είναι η λειτουργία τους. Πέρασε απο την απόλυτη αποδόμηση των χαρακτηριστικών τους, την σύγκριση τους με τα λοιπά αφηγηματικά μέσα, και τον διαχωρισμο της εικόνας στα κομικς ως λειτουργικό αφηγηματικό εργαλείο, σε αντίθεση με τον ρόλο και τις αναζητήσεις της στον εικαστικό χώρο. Τέλος, τους δόθηκε η ευκαιρία να επιδείξουν οτι εχουν κατανοήσει πλήρως όλα τα παραπάνω μέσα απο ασκήσεις -όχι ιδιαίτερα εύκολες- και μέσα σε όλα αυτά, βρήκαμε και χρόνο να σαχλαμαρίσουμε μέχρι αηδίας, οπώς αρμόζει όταν κάνεις παρέα με παιδιά της τετάρτης Δημοτικου.
Το μόνο σίγουρο είναι οτι η υπόλοιπη εβδομάδα προβλέπεται συναρπαστ